dinsdag, augustus 07, 2007

Kurobu Damu

Maandag 6 augustus, er was een door't school georganiseerde uitstap naar Kurobu Damu. Wat is er te zien, een heel grote dam (damu). Meer weet ik er ook niet over (omdat de details me niet zo echt interesseerden, ik wou gewoon mee uitstappen :-)). Meer ga ik er daarom (en omda'k der gn goesting in heb nu) ook nie over vertellen. Wel zijn er foto's :-) Want foto's zijn er deze dag veel getrokken :-D

Foto's:

De dam.

Een schone regenboog.

De schone wolken in de lucht.

En verder foto's van vrienden en ik.






Matsumoto Bonbon

Zaterdag 4 augustus was het Matsumoto Bonbon hier. Een festival in Matsumoto (logisch), dat inhield: een hele hoop mensen wandeld al dansend door de straten van't centrum en er komt volk daar naar kijken. Naast deze route waren er ook een hele hoop kraampjes te vinden om de bezoekers/toeschouwers te voorzien van eten, drank and what not. Het coole aan deze activiteit is dat ik eraan heb meegedaan :-D Samen met COWIS (de club aan't univ waar ik bij zen). Andere van de dansende groepen waren: het gemeentehuis (waar nog een ander deel buitenlandse studenten mee meededen), de gas-company, de NHK (televisie), groepen voor alerlei winkels, ... En de mensen van elke groep waren hetzelfde gekleed (als in dat elke groep er anders uitzag, maar al de mensen per groep't zelfde). Zo kwamen de mensen van 't gemeentehuis allemaal in yukata, en hadden wij mensen van COWIS een COWIS T-shirt aan (wij waren nie zo speciaal gekleed maw :-p).

Het was zo'n 3 uur lang dansend wandelen. Het was zowel stom als plezant. Het stomme was dat we 3 uur lang hetzelfde stomme dansje op hetzelfde stomme liedje hebbe gedanst. Er waren wat pauzes tussen in, maartoch. Het plezante was gewoon hetfeit da we mè'n toffe groep waren en daardoor werd zelfs da stom dansje plezant :-)

Verder hou'k't bij enkele foto's:



De hele COWIS groep se.



Net als Joris wil'k doorverwijzen naar David's sfeerfoto’s (zoals Joris ze noemde) van dit event. Btw: David's post over Matsumoto Bonbon bevat voor de geïnteresseerden ook nog wat weetjes over dit festival.

zondag, augustus 05, 2007

De zaak hier afronden

Ok, da's een erg slechte titel voor deze post. Ben een tijd an't denken geweest voor iets beters, maar heb uiteindelijk niks gevonden. Was aan't denken aan iets met "losse eindjes", maar had geen idee hoe ge da in'n zin gebruikt.

Anyway, waar'k't over wou hebben is het feit dat er mij nog maar weinig dagen resteren, hier in Japan. 5 dagen in Matsumoto, gevolgd door nog eens 6 in Tokyo om precies te zijn. De dikke tien maand die ik hier nu ben zijn voorbij gevlogen.

Ik zou even willen verwijzen naar een post op David's Blog, "It's the final countdown..". Hij heeft schoon neergeschreven wat volgens mij waaschijnlijk de meeste van ons belgen hier in Japan denken over onze terugkeer naar België.

Terugkeren naar België houdt in dat er hier in Japan allerlei dingen in orde moeten gebracht worden. Een hele papierrommel die moet ingevuld worden, een kamer die leeg en schoon gemaakt moet worden, een op 10 maanden verzamelde hele hoop spullen die terug in België moeten geraken, mensen waarvan afscheid genomen moet worden, ... Ge zijt er toch wel even mee bezig. Dit is dan ook waar ik mij de afgelopen weken onderandere mee heb bezig gehouden. En het merendeel van deze dingen zijn ook afgewerkt.

... kZit met't gevoel dat ik hier nog iets wou zeggen, maar ik zou nie meer weten wat. Dus ga ik het hier bij laten.

woensdag, augustus 01, 2007

Weetjes (16)

  • Mijn Chinese buur is gwn altijd pokke luid. Die praat precies altijd alsof zijn gesprekspartner 10 meter van hem afstaat.
  • Iemand heeft mn plastiek zak van mn fiets gepikt! De Bastards!!
  • Regelmatig zijn er hier op't nieuws voorvallen te zien waarbij iemand grote sommen geld achterlaat ergens (in vuilniszakken, in brievenbussen van mensen, op wc's in government gebouwen, ...). Ik vind het iets zeer raars. Ik vraag me af waarom iemand da in godsnaam doet. Misschien staat dit in de artikels vermeld, maar vermits ik deze meestal niet lees, weet ik het niet. Is dit weer een van de dingen die je enkel in Japan tegenkomt?
  • DAMN die kevers zijn luid hier!! Of't kevers zen weet ik nu wel nie zeker, makom. Toen'k hier aankwam in oktober ware die der ook en von'k da wel ... rustgevend eil, iets wa'k in Drama's ook altijd cool vond. Ma als der zo ene op 5 meter van uw raam zit vollenbak te geven, dan is het goeie der wel helemaal af hoor!
  • Als ze in Japan (verkeers-)camera's zoude hange voor mense die door't rood rijden, dan zou Japan's pensioen probleem (maw. dat er teweinig geld is) direct opgelost zijn.
  • In de Japanse geschiedenis werd er aardig wat aan namenverwisselen gedaan (vooral in de hogere klassen dan wel denk ik, matoch) is iets wat ik me overlaats bedacht. Bijvoorbeeld, ge wordt geadopteerd in een familie -> nieuwe naam, ge wordt een boedhistische monnik -> nieuwe naam, ge wordt shogun of keizer -> nieuwe naam, enzovoort. Volgens mij dede ze da mè voorbedachte raden, om mensen die later over hen zouden studeren te pesten.

dinsdag, juli 24, 2007

Weetjes (15)

  • Maandag 16 juli smorgens kwam er iemand bij mij aanbellen en vraagt opgewonden "hebt ge'm gevoelt? hebt ge'm gevoelt?". Ik wist totaal niet waar het over ging. Blijkbaar was er iets daarvoor een aardbeving geweest. Erna hebben nog meer mensen me gevraagd of ik hem gevoeld had. Vreemd dat ik van niks wist. Misschien ben ik immuun voor aardbevingen?
  • Ik herinner me precies da een Japanner mij eens gezegd heeft dat Jappaners (of toch de Japanse jeugd) niet "itadakimasu" zegt voor het eten, iets wat ik dacht dat de meeste Japanners wel deden. Er nog wat op trug te denken, zit ik te denken dat deze persoon misschien ook iets gezegd heeft in de trend van dat buitenlanders te herkennen zijn aan het feit dat ze "itadakimasu" zeggen. Ik zou dit nog eens opnieuw aan iemand moeten vragen, want ik weet het niet meer zo goed. Of als iemand dit leest en er iets over te zeggenheeft, ga u gang, ik luister (lees).
  • Soms heb ik goesting om zo luid ik kan "SHUT THE FUCK UUUUP!!!" te roepen tegen mijn (vooral savonds als ik in mijn bed lig te proberen slapen) luidruchtige Chinese buurman te roepen.
  • Bij aardig wa Japanse huizen staat der buiten een hele hoop boecht rond het huis (bij appartementen staat deze boecht op't terras opeengestapeld).
  • kHeb mij gisteren (23 juli) een lekkere koude schotel gemaakt.
  • In Japan zijn er weinig doodlopende straat verkeersborden. Dus als ik zo wat kleinere straatjes indraai om die wat te verkennen, merk ik soms opeens dat de straat op is. Da kon wel verbeterd worden vin'k.
  • kBlijf't geweldig vinden hoe ge zelfs op drukke straten soms een, om't nbeke minder beleefd te zeggen, (al dan niet verlaten) houten krot kunt tegenkomen. Doet me altijd denken aan Postel (een camping), de enige plaats waar'k mij kan herinneren in belgië ooit zo'n houten huis(je) te zijn tegengekomen.
  • Ik heb de Starbucks in Matsumoto gevonden! :-D
  • Starbucks Frappucino's zijn delicious.
  • Ik haat (of alleszins "dislike considerably") de wekelijkse "koopjes dagen" (of hoe ge't ook noemt) in de Appelland (supermarkt) hier. Wat de ene dag 190Yen kost, kan de volgende dag 130 kosten. Da geeft mij altijd't gevoel da ze mij de eerste van de twee dagen aardig aan het overprijzen zijn voor de goederen.
  • kVind't eil gwn nest in't algemeen da de prijzen in die supermarkt vrij vaak veranderen. Een van de redenen waarom'k da ambetant vind is da'k met't gedacht zit da in Belgische supermarkten de prijzen veelal hetzelfde blijven (of slechts geleidelijk veranderen), maar wie weet zen'k daar verkeerd.

zaterdag, juli 21, 2007

Japundit.com

In deze post zou ik even www.japundit.com willen voorstellen. Japundit is een blog vooral over "things Japanese", maar ook over Azië in het algemeen. De posts op Japundit gaan gaan over vanalles en nog wat. Er worden zowel serieuze dingen (zoals het internet gebruik in Azie, de eerste minister over de consumptie taks, en "facts" over aardbevingen in Japan), als humoristische dingen gepost. Enkele van deze grappige posts zijn:
  1. "fan deaths". Blijkbaar is er in Korea een "urban legend", dat als je ni slaap valt met een ventilator naar je toe gericht, je dood kan gaan. Wa vinde ze toch uit.
  2. Foto's van Engrish. Een voorbeeld, een uithangbord bij een winkel. De Japanse tekst leest: 「せっかく当キングムーにお越し頂きましたが、当店では日本人の方のみ入店して頂いておりますので、大変申し訳ございませんがどうぞご了承ください」. Dit wil iets zeggen als: "Hoewel u speciaal naar (deze) King Mhu gekomen bent, laten wij enkel Japanners toe in deze winkel, onze excuses en wij vragen uw begrip". De Engelse vertaling die samen met het Japans op het bord staat leest: "Please acknowledge it although it is very sorry, because only one of Japanese is asking to do the entrance store in our shop although I asked to come it to this special King Mou". Probeer daar als buitenlander maar eens aan uit te kunnen :-p
Ik vind het een toffe site, wiens posts een goede combinatie van grappig en interessant zijn. Bekijk het eens, zou ik zeggen :-)

woensdag, juli 18, 2007

The power of the Yen

Tijd om het eens te hebben over de Japanse Yen. Als je naar Japan komt, dan heb je Japanse yens nodig. En om deze te verkrijgen moet je Euro's omwisselen in deze Japanse Yen. Hierbij zijn wisselkoersen een belangrijk gegeven. Omdat ik ook meerdere malen (voor mijn vertrek en tijdens mijn verblijf) deze transactie heb moeten uitvoeren, ben ik geïnteresseerd geraakt in de wisselkoers van de Euro ten opzichte van de Yen (of hoe je dit ook verwoord).

Hier in Japan controleer ik wekelijks deze wisselkoers. Ik vind het interessant om deze te volgen. Als je dit doet, merk je dat er iets aardig aan het veranderen is aan deze wisselkoers. Een grafiek van deze wisselkoers van 1 juni 2006 tot 16 juli 2007 maakt dit snel duidelijk (zie grafiek 1).


(Grafiek 1)

Zoals je ziet is de waarde van de Euro aardig gestegen ten opzichte van de Yen (zeg ik dit goed?). Op een daling rond begin maart na (en de kleine schommelingen negerend) is het een vrij constante stijging .

Voor mij was dat een positieve trend. Om hier in Japan alles te betalen, werd ik door mijn ouders, vanuit België geld opgestuurd. En hoe sterker de Euro staat ten opzichte van de Yen (zeg ik dit goed?), maw. hoeveel te meer yen ik krijg per Euro, hoeveel te beter. Midden oktober werd mij een som geld overgeschreven (naar mijn Japanse rekening), om tot het eind van het jaar toe te komen. Midden april werd mij voor een derde maal geld overgeschreven. Indien mij toen hetzelfde bedrag (in Euro's) als in oktober zou overgeschreven zijn, zou dit zo'n 18.000 Yen (ca. 117€) meer opgebracht hebben. En als men mij op dit moment (met de huidige wisselkoers) dat bedrag zouden overschrijven, zou het vergeleken met in oktober zo'n 40.000 Yen (ca. 247€) meer opgebracht hebben. Is die uitleg wat te begrijpen? Niet slecht vind ik persoonlijk.

Deze trend in grote lijnen al sinds eind 2000 bezig (zie grafiek 2). En vooral de laatste tijd (sinds een dik jaar geleden) is er een sterke stijging te merken. Ook zijn er tijdens deze periode niet meer zo'n grote schommelingen zoals die ervoor te merken zijn. Ik ben benieuwd naar hoe de wisselkoers zich vanaf nu gaat gedragen.

(Grafiek 2)

In mijzelf hoop ik eigenlijk dat de waarde van de Yen vanaf nu sterk gaat stijgen (maw. dat je een pak minder Yen krijgt per Euro). De reden hiervoor is simpel. Binnen een maand kom ik terug naar België, maar ik voorspel dat ik nog een aardige som Yen ga overhebben (ik schat voor zo'n 1000€ volgens de huidige wisselkoers). En omdat ik deze terug in Euro ga moeten omruilen, geldt voor mij natuurlijk hoe lager de wisselkoers (maw. hoe minder yen per euro) hoe beter :-)

maandag, juli 16, 2007

"Wilt gij een examen?"

"Wilt gij een examen?" Deze vraag is de vorige weken in 3 van de lessen die ik volg gesteld geweest.

Het is eigenlijk niet te geloven, als je er even bij stilstaat, dat dit echt aan studenten gevraagd wordt. Ik denk dat geen enkele student in Leuven zich kan voorstellen dat een professor hen dit zou vragen. Het is lachwekkend eigenlijk. Het deed me denken aan de vragen die ik had bij krijgen van mijn "Certificate of Completion" aan het eind van vorig semester (à la "wat is het Japans onderwijs waard?").

Van de 8 vakken die ik volg, is er slechts 1 waarvoor ik een test moet afleggen. En zelfs daarbij staat deze test slechts in voor een deel van de punten, het ander deel wordt bepaald door aanwezigheid in de les (wat had je anders verwacht :-)). Bij de andere lessen worden de punten bepaald door je aanwezigheid (soms enkel hierdoor), en door de werkjes (zoals korte opstellen en presentaties) die je gedurende het semester gemaakt hebt.

Ik wil wel opmerken dat er natuurlijk ook vakken zijn waar er wel examens afgelegd moeten worden. Hier op de kaikan lopen wel wat mensen rond die hard aan het blokken zijn voor hun examens. Dit lijken vooral vakken te zijn die ook door Japanners gevolgd worden (hoewel er bij die soort zeker ook zijn waar vooral de aanwezigheid telt), maw. dat het veelal vakken specifiek voor buitenlandse studenten (en vakken in het Engels?) zijn waar een test ontbreekt.

Ik blijf het Japanse systeem van punten geven toch maar raar en vooral inadequate vinden.

Marine day

Vandaag is het in Japan een feestdag, de "dag van de zee" (海の日, of in't Engels: Marine day). Op Wikipedia staat te lezen: "The law established this national holiday as a day of gratitude for the blessings of the oceans and for hoping for the prosperity of the maritime nation that is Japan. Prior to 1996, it was known as Marine Memorial Day, and was not a holiday. In 1996, it became a national holiday". Oorspronkelijk werd dit gevierd op 20 juli, maar in 2003 werd de wet aangepast en de feestdag verplaats naar de 3de maandag van augustus. Deze verplaatsing gebeurde in het teken van het "Happy Monday System". Dit is een beslissing van de regering om een aantal nationale feestdagen te verplaatsen naar maandagen en zo een drie-dagen weekend te verkrijgen. Een interessante beslissing vind ik. Want soms heb je een vrije dag op een donderdag en dan vind ik het altijd zo stom dat ik de volgende dag (vrijdag) terug naar school (of werk) moet, om de dagen erna (het weekend) weer vrijaf te hebben.

Zoals altijd wist ik natuurlijk weer van niks vandaag. Net als elke maandag heb ik rustig mijn kabas gemaakt en ging naar het univ. Deze was, op een groep voor de co-op dansende mensen en nog wat andere mensen na, echter verdacht leeg. Toen het letteren gebouw op het univ dan gesloten bleek te zijn, begon het duidelijk te worden. Typisch ik. Maar erg vind ik het niet, te weten komen dat het een vrije dag is, is altijd goed nieuws :-)