Ondertussen is't eerder "de laatste maand" geworden, makom. Even wa belevenissen verhalen.
Okonomiyaki maken
Maandag 28 mei, het plan: savonds Okonomiyaki maken op Manyee's kamer.
Het zou zijn: Emi, Manyee, Pak en Che. En ik zou er niet echt zijn om te eten, gewoon eens te proeven, maar omdat het me fun leek. Uiteindelijk is Pak nie gekomen, maar is Joris wel een tijdje daar geweest en zijn uiteindelijk Nunnun en Jo nog gekomen.
tWas best eetbaar die okonomiyaki. Een beke raar ook wel, ma nie slecht. Ik stond in voor het besauzen van de okonomiyaki. Een basislaag okonomiyaki saus en erboven op een tekening van mayonaise. Ik heb een poging gedaan om dieren (een beer en een kat) te tekenen, maar ze zijn zwaar mislukt -_-
tIs heel plezant geweest, deze eet-gathering. Vooral vanaf da Nunnun en Jo derbij zijn gekomen. Toen kregen de onderwerpen direct een meer ero tintje. Ik, Nunnun en Jo werden tot de "ero-groep" gelabeld. Op'n gegeven moment ging't over dildo's, en Emi wist nie wa da was. Da vonde de meeste van ons wel'n beke vreemd voor een 21-jarige. Het gezicht da ze trok, toen Nunnun het haar dan uitlegde (met handbewegingen en al), was geweldig! =D Kei hed om te zien!
Naar de cinema
Dinsdag 29 mei nog eens naar de cinema geweest. Mè Manyee en Emi "Pirates of the Caribbean: at World's End" gan zien. De film was nog ma'n paar dagen uit. Ma hoewel ik daarom aan'n vrij volle zaal an't denken was (of alleszins toch een pak voller als bij Spiderman 3), is dit niet gebeurd. Das echt just glijk de Roxy in Koersel vroeger. Kei hed :-D
En nog altijd: Lang leve de previews!!
Koto concert
Zaterdag 2 juni ben'k naar een koto concert geweest.
Als buitenlandse studenten waren er een tijd geleden gratis kaarten te krijgen voor een koto concert. Dit leek mij wel interessant om eens bij te wonen. De normale inkomsprijs was 2000Yen, dus wel mooi meegenomen.
Samen met Manyee en Emi ben ik ernaartoe geweest.
De koto is een traditioneel Japans snaarinstrument, van zo'n 1m80 a 2m lang en heeft 13 snaren (allez, 1 versie toch alleszins, er is er ook een met 25 snaren, en met een ander aantal ook nog, ma daar kan'k nu niemeer opkomen).
kMoe zegge da'k eil wel onder de indruk was van da instrument. Ik bedoel, het lijkt mij een aardig moeilijk instrument om te bespelen, vooral de 25-snaren versie. Qua muziek die ze derop speelden, von'k het over't algemeen ook wel best te pruimen. Buiten 1 lieke dan, want 1 lieke da ze derop speelden, kon'k nie als muziek aanvaarden.
Na het concert aan de praat geraakt met de "aanmoedigings familie" waar Victoria mee was gekomen. We zijn uiteindelijk met hen samen iets gaan eten. Is plezant geweest :-)
Okonomiyaki maken
Maandag 28 mei, het plan: savonds Okonomiyaki maken op Manyee's kamer.
Het zou zijn: Emi, Manyee, Pak en Che. En ik zou er niet echt zijn om te eten, gewoon eens te proeven, maar omdat het me fun leek. Uiteindelijk is Pak nie gekomen, maar is Joris wel een tijdje daar geweest en zijn uiteindelijk Nunnun en Jo nog gekomen.
tWas best eetbaar die okonomiyaki. Een beke raar ook wel, ma nie slecht. Ik stond in voor het besauzen van de okonomiyaki. Een basislaag okonomiyaki saus en erboven op een tekening van mayonaise. Ik heb een poging gedaan om dieren (een beer en een kat) te tekenen, maar ze zijn zwaar mislukt -_-
tIs heel plezant geweest, deze eet-gathering. Vooral vanaf da Nunnun en Jo derbij zijn gekomen. Toen kregen de onderwerpen direct een meer ero tintje. Ik, Nunnun en Jo werden tot de "ero-groep" gelabeld. Op'n gegeven moment ging't over dildo's, en Emi wist nie wa da was. Da vonde de meeste van ons wel'n beke vreemd voor een 21-jarige. Het gezicht da ze trok, toen Nunnun het haar dan uitlegde (met handbewegingen en al), was geweldig! =D Kei hed om te zien!
Naar de cinema
Dinsdag 29 mei nog eens naar de cinema geweest. Mè Manyee en Emi "Pirates of the Caribbean: at World's End" gan zien. De film was nog ma'n paar dagen uit. Ma hoewel ik daarom aan'n vrij volle zaal an't denken was (of alleszins toch een pak voller als bij Spiderman 3), is dit niet gebeurd. Das echt just glijk de Roxy in Koersel vroeger. Kei hed :-D
En nog altijd: Lang leve de previews!!
Koto concert
Zaterdag 2 juni ben'k naar een koto concert geweest.
Als buitenlandse studenten waren er een tijd geleden gratis kaarten te krijgen voor een koto concert. Dit leek mij wel interessant om eens bij te wonen. De normale inkomsprijs was 2000Yen, dus wel mooi meegenomen.
Samen met Manyee en Emi ben ik ernaartoe geweest.
De koto is een traditioneel Japans snaarinstrument, van zo'n 1m80 a 2m lang en heeft 13 snaren (allez, 1 versie toch alleszins, er is er ook een met 25 snaren, en met een ander aantal ook nog, ma daar kan'k nu niemeer opkomen).
kMoe zegge da'k eil wel onder de indruk was van da instrument. Ik bedoel, het lijkt mij een aardig moeilijk instrument om te bespelen, vooral de 25-snaren versie. Qua muziek die ze derop speelden, von'k het over't algemeen ook wel best te pruimen. Buiten 1 lieke dan, want 1 lieke da ze derop speelden, kon'k nie als muziek aanvaarden.
Na het concert aan de praat geraakt met de "aanmoedigings familie" waar Victoria mee was gekomen. We zijn uiteindelijk met hen samen iets gaan eten. Is plezant geweest :-)
1 opmerking:
Check (als in, ik heb het gelezen, en heb niet echt een comment :-P)
Een reactie posten