De laatste weken (deel 3)

Lap, mij verslapen. Of toch niet?
Maandag 4 juni had ik smorgens een rare droom.
Ik werd wakker om 8 uur. Mijn eerste les was pas om 10:40, dus heb'k mij omgedraaid en ben terug in slaap gevallen. Toen ik opnieuw wakker werd, keek ik naar mijn klok en ik zag "10:30". Mijn les begon 10 min later. Da zou'k dus nooit meer halen (tenzij ik mij gewoon zou aankleden en vertrekken, maar das nie mijn ding, dus zoals ik zei: nooit). Ik draaide mij daarom gewoon (nog eens) om en ging verder slapen. Toen'k de derde keer wakker werd keek op mijn klok en zag iets vreemds, nl. "09:15". kDAcht ff van "Wtf??", ma toen schoot't mij tebinnen, de vorige keer was een droom. Da was wel nbeke "kak" eigenlijk, want 'k vond da nl. wel goe da'k mij verslapen had en nie na de les moest :-)
P.S. kzen uiteindelijk gewoon thuisgebleven anyway :-p


Garbage-time
Dinsdag 4 juni, tis mij eindelijk gelukt om mijn vuilniszakken smorgens op tijd buiten te zetten. Proficiat!! kHad der ondertussen al 4 op mijn terras verzameld, en in een dervan waren der zich al fruitvliegskes ant kweken -_-


Een dagje ziek
Donderdag 7 juni, de dag begon zoals elke andere dag. Allez, nie da al mn dagen hetzelfde beginnen, makom. Wa'k wil bedoelen is da toen alles normaal was. sMiddags heb'k mij wa spek en eiere klaargemaakt en vanaf toen ging alles mis.
De spek mè eiere lag drek na mn lunch al op mn maag. Ma da hem'k nog al gehad, en normaal ga da vrij rap over. Deze keer was't anders. kGing na de les, en mn maag voelde de hele les ambetant. Vanaf da'k na de les thuis kwam, werd't als maar erger en erger. Tegen'n uur of vier, had'k een constante pijn in mijn buik, kwist mè mijzelf gene blijf, echt wel kut. Ligge hielp nie, wandele hielp nie, zitte hielp ook nie, eil hoe ik mij ook positioneerde, twas altijd even erg. Da't hielp zou'k nie zegge, ma wa'k uiteindeljk gedaan heb is de hele tijd zitte wissele tussen liggen, zitten en wandelen. Miss da deze activiteit mijn gedachte der een klein beke vanaf hielden, ma veel was't nie. En da heeft verder geduurt tot een uur of 24:00. Hierna is't langzaam geminderd en zenk uiteindeljk in slaap gevalle. Zo buikpijn glijk hier kan'k mij nie herinnere da'k ooit al gehad hem, amai mn voeten. Zen blij da't voorbij is.