Gisteren, vrijdag 1 mei, was het nog eens tijd voor een nomikai. Een paar mensen wouden er nog eens een doen, en zo geschiede het. Het ging door in Manyee's kamer. Eerst hebben zij en Emi wat Chinees en indonesisch eten klaargemaakt voor een paar mensen (niet ik), en na dit eten zouden er nog wat extra mensen komen en de fun beginnen. De aanwezigen: ik, Manyee, Emi, Che, Nunnun en William (kzit een beetje me't gevoel da'k iemand vergeten ben, ma zou nie weten wie). Normaal zouden we om 21:00 beginnen, maar de helft van't volk was vrij laat. kDenk da om iets na 22:00 we der allemaal waren. Ondertussen was't al heel fun gweest, al goe gelachen. Ondertussen is het al ge-established da als ik en Nunnun der beide zijn, da de gesprekken dan regelmatig een verkeerde draai nemen (richting ero onderwerpen). Is gewoon super om sommige van de andere mense dermee te shokeren, die zijn nl. niks gewoon precies :-D tWas ook weer'n tijd gelede da'k William nog gesproke had, dus da was ook plezant.
Dan rond 22:30 echter, gebeurde er iets zeer on-plezant. Der klopte iem op de deur, wij denke da't nog volk voor de nomikai was, maar niks was minder waar. Ik deed open en wat zag ik: de kanrinin, en deze zag er zeer onhappy uit (als in kwaad). Die begon een hele uitleg te doen, over dat het na 22:00 was en we dan stil moesten zijn. Ze zei ook dat ze er al vaak waarschuwingen over in onze brievenbussen had gestoken, en dat het nu toch wel genoeg was. In haar uitleg, was er ook sprake van uit de kaikan gezet te worden als da zo verder ging. Verder moesten we direct de kamer verlaten. Buiten de kanrinin was der ook vent, die echt wel scary was, tussen de uitleg van de kanrinin was der'n moment da't leek da die de kamer zou binnenstormen en tegen ons zou beginne schreeuwen. I very much didn't like the look on his face.
tWas een zeer kak ervaring. Da was dan de laatste nomikai op iemands kamer in de kaikan. Want ook al zouden we het de volgende keer rustig doen, het risico buitengezet worden is net iets te riskant.
Om na dit voorval allen naar onze kamers terug te keren, daar hadden we geen goesting in. We besloten gewoon buiten ergens te gaan zitten en daar verder ... ons amuzeren. Ons eerste idee was naast de rivier, maar daar hadden we weer schrik dat er buren zouden klagen en er politie involved zou geraken. Uiteindelijk zijn we naar't baseball veld van't school gegaan, naast de concert-club die an't oefenen was, daar was't zowiezo lawaaierig en de mensen van de verschillende clubs zouden wrsch toch nie klagen redeneerden we.
In't begin hemme we daar nog een tijd zitte discussieren, klagen, grommelen over het voorval met de kanrinin, maar achteraf is't toch nog best plezant geworden :-)
Mjaja.
Dan rond 22:30 echter, gebeurde er iets zeer on-plezant. Der klopte iem op de deur, wij denke da't nog volk voor de nomikai was, maar niks was minder waar. Ik deed open en wat zag ik: de kanrinin, en deze zag er zeer onhappy uit (als in kwaad). Die begon een hele uitleg te doen, over dat het na 22:00 was en we dan stil moesten zijn. Ze zei ook dat ze er al vaak waarschuwingen over in onze brievenbussen had gestoken, en dat het nu toch wel genoeg was. In haar uitleg, was er ook sprake van uit de kaikan gezet te worden als da zo verder ging. Verder moesten we direct de kamer verlaten. Buiten de kanrinin was der ook vent, die echt wel scary was, tussen de uitleg van de kanrinin was der'n moment da't leek da die de kamer zou binnenstormen en tegen ons zou beginne schreeuwen. I very much didn't like the look on his face.
tWas een zeer kak ervaring. Da was dan de laatste nomikai op iemands kamer in de kaikan. Want ook al zouden we het de volgende keer rustig doen, het risico buitengezet worden is net iets te riskant.
Om na dit voorval allen naar onze kamers terug te keren, daar hadden we geen goesting in. We besloten gewoon buiten ergens te gaan zitten en daar verder ... ons amuzeren. Ons eerste idee was naast de rivier, maar daar hadden we weer schrik dat er buren zouden klagen en er politie involved zou geraken. Uiteindelijk zijn we naar't baseball veld van't school gegaan, naast de concert-club die an't oefenen was, daar was't zowiezo lawaaierig en de mensen van de verschillende clubs zouden wrsch toch nie klagen redeneerden we.
In't begin hemme we daar nog een tijd zitte discussieren, klagen, grommelen over het voorval met de kanrinin, maar achteraf is't toch nog best plezant geworden :-)
Mjaja.
1 opmerking:
Héhé :-D Je ahd het wel al verteld, maar het nalezen (lees: wat uitgebreider) is toch nog leuker :-P Bad-boy Kevin :-P
Een reactie posten