Weetjes (9)

• DOOD aan universiteits ingangsexamens en alles wat ermee te maken heeft.
• Blijkbaar (volgens Sawaki-sensei) kende men hier in Japan vroeger het westerse concept van verjaardagen (namelijk, je viert je verjaardag elk jaar op de dag dat je geboren bent) niet. In plaats daarvan vierde iedereen zijn verjaardag tegelijk op nieuwjaarsdag. Tot wanneer dit zo gedaan werd weet ik wel niet. Ik vond het hoe dan ook vreemd om te horen :-)
• Hoewel't hier (voor zover ik weet) voor de moment voor alle studenten (zowel, lager, middelbaar als hoger onderwijs) lentevakantie is, lopen er hier in Matsumoto nog steeds een hele hoop studenten in studenten-kledij (ik kan even niet op een beter woord ervoor komen) rond. "Hebben deze studenten perhaps slechts 1 soort outfit?" doet mij dit soms denken.
• Daar was ik dan, rustig aan het neuzen tussen de manga in een tweedehands boekenwinkel, toen ik een rij binnenwandelde die ... om een of andere reden zwaar stonk naar koeie-stront -_-

Varia dingen

14 maart '07 - tweedehandswinkel

Vandaag ben'k naar een tweedehands winkel geweest. Hiervoor ben ik er nog al een paar keer geweest, maar telkens met een specifiek doel (nl. een verwarming kopen, een fiets kopen), waardoor ik die keren slechts een klein deel van de winkel gezien heb. Deze keer ben ik de hele winkel eens doorgewandeld.
Echt wel coole dinge hebbe ze daar. Stuff da ik in belgië wel graag in mn kamer (of later in mn huis) zou willen hebben staan (vb. oude kasten, schermen, beelden, meubels in't algemeen, ...). En soms ook nie duur ook nie (naar mijn mening). Het hele spijtige is wel da ik daar niks mee ben, vermits ik da nie mee naar huis kan nemen. Mja, jammer maar helaas, niks aan te doen :-)

15 maart '07 - kapotte verwarming

Vier dagen geleden stopte mn verwarming opeens met werken.
Qua weer was der voor deze week echter veel vriestemperatuur voorspeld, dus da kwam slecht uit. kWou da an de kanrinnin melden, maar de ene dag was ze er niet, en de volgende dag had ik mij vergist van uur (kwas te laat). De derde dag was ze er wel en heb'k tijdelijk een electrisch vuurtje geleend gekregen. De dagen ervoor had ik gewoon mijn fornuis gebruikt als verwarming :-) Een goed punt is da da heel goe werkt en het er direct goe warm van wordt :-D Het nadeel is da die warmte zich vooral concentreerd in de keuken en opdat mijn kamer ook warm wordt de keuken wel echt goe opgewarmd moe zijn eerst :-p
Dan vandaag zen ze mijn verwarming kome fixen. Allez, er scheelde iets aan, ma de reparateur wist nie echt wa. Hij heeft de hele verwarming daarom gewoon verwijderd uit mijn kamer en vervangen door deze van een andere (ongebruikte) kamer hier in de kaikan :-D

15 maart '07 - kanji kentei resultaten

Vandaag deed ik mijn brievenbus open en wat zat er in: de resultaten van de kanji kentei :-D Een kleine anderhalve maand heeft't geduurd voor ik het resultaat te weten kom. Da moe'k onthouden voor volgende keer, vermits ik de volgende keer ook wil meedoen, maar nbeke schrik heb dat ik naar belgie vertrek voor het resultaat binnen is (wat wel een probleem is). Maargoed, het resutaat dan. Volgens mijn eigen telling zou ik geslaagd zijn, en dit bleek ook het geval te zijn :-)
Alrighty then. Volgende stap: 5 kyuu :-)

沢木先生との須坂への見物 - Met Sawaki-sensei naar Suzaka

[日本語のバージョン]

３月７日に沢木先生、マンイー、ロアルドと雛人形を見に須坂に行った。

まず、田中本家という豪商の館に行った。そこは、４月まで雛人形が展示されている。前の週、もうマンイーと他の雛人形の展示に行ったから、初めてじゃなかったが、きれいものを見ることができた。でも、その雛人形より、豪商の館の庭園の方がすきだった。すばらしいと思った。そのようなきれいな庭にいる、を見るのが好きだ。心が静かになれる。

次に、歴史的建物園というところに行った。そこには、四つの歴史的な建造物があった。その建造物が移築・復元されているらしい。それは面白いと思った。

最後に、世界の民俗人形博物館に行った。予定では歴史的建物園の後で帰るつもりだったが、車に行く途中で世界の民俗人形博物館で雛人形の展示があるというプリントを見たから、「せっかくだからね」と言って行くことにした。その博物館では、世界９０ヶ国以上からの伝統的な人形が展示されている。その人形の服はとても面白かった。人形の荷札を見ないでも、国が分かることがかなりあったからだ。世界の国には、それぞれ（他の国の人が見分けられる）特徴な伝統的な服があるね。面白い。そして、展示されていた雛人形もすばらしかった。そんな大きいコレクションを見るのは初めてだった。[写真]


[オランダ語のバージョン]

Op 7 maart '07 ben ik samen met Manyee en Roald (een Duitser) naar Suzaka (Noord Nagano) gegaan (een autorit van een dik uur). Alledrie waren we hiervoor uitgenodigd door Sawaki-sensei die ons mee wou nemen naar een Hina ningyou (Hina poppen) tentoonstelling.

Tanaka Honke Museum
De eerste plaats waar we naartoe gingen was het Tanaka Honke Museum. Tanaka is de naam van een rijke handelaarsfamilie uit het midden van de Edo periode. Het museum zelf is gevestigd in de hoofdresidentie van deze familie vroeger. Op de gronden van dit museum (zo'n 10.000m²) zijn 5 gebouwen die vroeger als opslagruimte maar nu als galerijen gebruikt worden, en een Japanse stijl tuin te vinden. In deze galerijen zijn allerhande artikelen (aardewerk, lakwerk, kimono's, schilderijen, ...), die door de Tanaka-familie van generatie op generatie overgeleverd zijn, tentoongesteld. [Tanaka Honke website] De reden waarom we hier naartoe gingen is dat er tijdelijk een hina-poppen tentoonstelling lopende was.

Vermits ik de week ervoor reeds met Manyee een andere hina-poppen collectie was gaan bezoeken was het niet echt nieuw meer voor mij. En net als toen vond ik die poppen wel leuk om eens gezien te hebben, maar was het niet iets dat mij "waw" deed zeggen. Deze keer echter heb ik die poppensetten eens (meer dan de keer ervoor) van dichtbij heel goed bekeken, en merkte dat er toch iets was dat ik best indrukwekkend vond, namelijk alles in zo'n set dat geen pop was. Buiten de poppen zelf, bestaat een deel van zo'n set uit gebruiksvoorwerpen en meubels (in hetzelfde kleine formaat), en na deze eens nader bekeken te hebben, stond ik versteld van de hoeveelheid details die er in sommige van deze dingen verwerkt waren. Nu had ik wel even een "waw"-gedachte.

Toen we het indoor gedeelte van het museum (waar ik van dacht dat dat alles was) gezien hadden, volgde een wandeling tussen de gebouwen en door de tuin van de Tanaka residentie. Zoals in mijn vorige posts al te merken was, wandel ik heel graag door schone Japanse tuinen. En de tuin rond de gebouwen van de Tanaka residentie was een heel goed voorbeeld van een schone Japanse tuin (vond ik). Heel rustig was het daar.

Sawaki-sensei.

De tuin (niet dat dat uigelegd moest worden, maarkom :-p).

Idem.

Pauze
Na de Tanaka residentie verlaten te hebben, hebben we een pauze ingelast om een lokale lekkernij te proeven (de naam ervan weet ik zoals gewoonlijk niet meer). Buiten deze kleine snack is van de lunch die Sawaki-sensei in de planning in zijn mail vermeldde niet veel in huis gekomen.

Eigenlijk waren we voor de hina-poppen naar Suzaka gegaan, maar omdat het een heel stuk rijden was en we er nu toch waren, besloten we ook nog iets anders te bezoeken.

Historische gebouwen park
Onze tweede stop was het "historische gebouwen park" (歴史的建物園, rekishiteki tatemono en). Toen ik deze naam van het park op een bord las, stelde ik mij een hele hoop historische gebouwen voor. In realiteit was dit niet het geval. Het "historische gebouwen" gedeelte van dit park bestond uit drie gebouwen een een omwalling met een poort.
Een van deze gebouwen is de residentie van Edo-periode dokter, genaamd Itakura Yuuseki (板倉雄碩), wie er privé-lessen (lezen, schrijven, rekenen) hield. [Suzaka City]

Oorspronkelijk stonden deze gebouwen blijkbaar niet allemaal samen, ze zijn op hun originele locatie ontmanteld en op hun huidige locatie terug opgebouwd. Dit weten maakt de situatie wat duidelijk. Ik snapte het verband tussen de gebouwen eerst namelijk niet echt (ze leken niks met elkaar te maken hebben, sommige tijdens de Edo en sommige tijdens de Showa periode gebouwd te zijn, en toch staan ze direct naast elkaar).

Het was wel eens tof om zo'n gebouwen uit de late Edo en vroege Showa periode te zien, maar weerom was het niet iets dat mij "waw" doet zeggen.

De poort.

Een van de drie gebouwen, wat of van wie het juist is weet ik niet.

Het klaslokaal op het tweede verdiep van Itakura Yuuseki's huis.

Een ... vouwscherm? Wat het ook is, tekeningen zoals dewelke
hier te zien zijn vind ik heel schoon. Dit wil niet betekenen dat ik
veel over dit soort Japanse schilderkunst van vroeger ken, ik vind
het gewoon heel aangenaam om naar te kijken ^_^

Mijzelve voor Itakura Yuuseki's huis.

Chie Koike Collection - World Folk Doll Museum

Toen we terug wouden wandelen naar de auto en ons bezoek aan Suzaka City wouden beëindigen, merkten we dat er in het poppenmuseum dat er naast gelegen was ("Chie Koike Collection - World Folk Doll Museum"), ook een hina-poppen tentoonstelling was. Nu we er toch waren en hina-poppen de reden was waarom we op stap waren (en omdat de inkom niet zo duur was :-)), besloten we daar ook maar eens te gaan kijken. Het museum heeft een collectie van meer dan 2000 traditionele poppen van over heel de wereld (uit meer dan 90 landen).

Ik vond het best interessant om de traditionele poppen van verschillende landen te zien. Vooral de kledij van de poppen vond ik interessant. Zo was er een Nederlandse pop gekleed als een boerenmeisje met klompen aan, en een Braziliaanse pop gekleed als een in bikini en rok gekleedde danseres (ok, mijn uitleg deugt niet, maar het was iets dat mij aan Brazilië deed denken). Hoe dan ook, het was kledij waardoor je zelfs zonder het plaatje te lezen waarop het geschreven stond, kon afleiden van welk land de pop kwam (zoals het geval was bij het hollandse boerenmeisje).

De hina-poppen collectie zelf was ook best indrukwekkend (zie foto). Het was weer hetzelfde als wat ik ervoor reeds gezien had. Mijn aandacht ging weer vooral naar de miniatuur gebruiksvoorwerpen en meubels.

En zo zat onze daguitstap erop en keerden we terug naar Matsumoto terug.

De reuze hina-poppen collectie. Als je op deze manier een
hele hoop poppen-setten bijeen plaatst is het resultaat best
wel indrukwekkend vind ik.

Een close-up van de meubels en stuff (alles wat geen
poppen zelf waren eigenlijk) die ik zo interessant vind.

Onverstaanbaar telefoontje - 話の聞き取れない電話

Het is 11 maart '07, 20:15. Opeens krijg ik telefoon, een nummer dat ik niet ken. Ik neem maar op, want ... njah als de telefoon rinkelt neemt ge normaal op he :-)

Aan de andere kant van de lijn hoorde ik een mannelijke stem die ik niet herkende. De man aan de andere kant van de lijn is zonder twijfel de meest onverstaanbare Japanner die ik in de meer dan vijf maanden dat ik hier al ben ooit heb gehoord. Ik verstond er GEEN REET van. Van het hele meer dan 3 minuten durende gesprek heb ik, zonder te overdrijven, slechts 2 dingen die hij zei verstaan, ten eerste "Tanaka-san" (en zelfs dat nadat hij het 3 keer herhaald had ofzo, en waar ik doordat ik de context niet verstond helemaal niet mee geholpen was vermits ik voor zover ik mij herinner geen Tanaka-san ken) en ten tweede "shiranainokai?" (wat hij vrij vaak gevraagd heeft tijdens het gesprek). Het enige wat ik heb gedaan is mij verontschuldigd en hem gezegd dat ik hem niet verstond.

Het was een zeer vreemde ervaring.


[日本語のバージョン]
２００７年３月１１日８時１５分に、知らない電話番号からの電話があった。俺は電話に出た。なぜなら、．．．まあ電話が鳴ると、普通は応答するからね。

電話する人は声の知らない男だった。でも、その男の言うことがゼンゼン分からなかった。そんなに聞き取れない話を聞くのは、日本にいる５ヶ月に初めてだった。３分以上の電話だったが、分かったことは二つしかなかった。一つ目は、「田中さん」という名前だった。でも、誰かや何についてだったか全然分からなかった。二つ目は、（何回も聞いた）「知らないのかい？」という質問だった。でも、何についてだったか聞き取れなかったから、答えなかった。俺は、分からないことを謝ったばかりだ。

異様な経験だった。

パク君の誕生日パーティ - Pak's verjaardagsfeestje

みんなさん、こんにちは。

今日は初めてこのブログに日本語でのポストを書く。なぜなら、信州大学の国際交流センターには、このブログを読んでいる（むしろ見ている）人がいるからだ。このブログがオランダ語で書かれているから、その人達はブログにある写真を見ることしかできない。そのため、一回日本語でのポストを書いてみようと思った。

僕の日本語はまだそんなに良くないから、このテキストには間違いがきっとあるだろうが、許してくれね。

今日は３月５日について話したい。この日はパク君の誕生日パーティがあった。僕、マンイー、パクとチェがいた。

まず、U2に行った。ベルギー人なのに、U2に初めての飲み放題をした。（実は、二回目のだったかもしれない。でも、あまりよく覚えていないー分からないーから、はじめてのとした）。食べ物を６皿と９０分に好きなほど飲むことは３０００円だった。安い！９０分でカクテルを８杯飲んだ。みんなちょっと酔ってた。

U2の後はマンイーの部屋に行った。マンイーが買った誕生日ケーキを一緒に食べた。チョコレートケーキだった。とても美味しかった。その後は、３時半くらいまでトランプをやった。なんか韓国のゲームだった。名前が分からなくて、やり方の説明が時間がかかりすぎるんだけど、とても楽しかった。最後の一時間くらい（と思う）は、お金を賭けてそのゲームをやった。一番楽しかった。僕は３７０円を得たのはその意見に影響があるだろうけどね=P。

じゃあ、これで終わる。


[オランダ語のバージョン]

Hello,

Voor een keer dacht ik eens iets in het Japans op mijn blog te posten. Ik heb al op veel plaatsen gelezen en gehoord dat het een goed idee is om dagelijks wat in het Japans te schrijven, om op deze manier je Japans wat bij te houden. Als ik dit (in het Japans posten op deze blog) nog meer zou doen, zou dit een toepassing daarvan zijn. Maar de hoofdreden voor het Japans gedeelte is iets anders. Op het Internationaal Center op het univ zijn er namelijk een aantal mensen die mijn blog af en toe bekijken. Doordat mijn blog echter in het Nederlands geschreven is, is het enige dat ze kunnen doen naar de foto's kijken en af en toe een naam van een museum of plaats die ik in het Japans schrijf lezen. Omdat ik hen voor een keer ook eens iets te lezen wou geven, besloot ik de bovenstaande Japanse tekst te schrijven ^_^

Maar dus, over Pak's verjaardags feest. Omdat Pak eind februari ergens verjaard is, wou Manyee een verjaardagsfeestje houden. Dit is door gegaan op 05 maart.

Om de avond te beginnen zijn we naar de U2 gegaan, dit is een soort cafe-achtige gelegenheid (is het een izakaya?). Hier heb ik voor het eerst sinds ik in Japan ben een nomihoudai gedaan, iets wat de andere belgische males al veel vroeger en ook al vrij vaak gedaan hebben. Een nomihoudai houdt in: voor een vast bedrag, voor een bepaalde duur zoveel drinken als je wilt. Ik weet niet of het altijd, meestal, of slechts soms het geval is, maar er kan ook een vast aantal etensschotels bij zijn. In ons geval waren het 6 schotels eten: gefrituurde stuff, een slaatje, tomaat met vleeslapjes, een worst-schotel, een kom rijst-mix (rijst met stuff bij in een sausje, heel lekker), en nog een zesde schotel, en mochten we 90 minuten drank bestellen zoveel we wouden (we moesten wel het glas dat we bezig waren leeg hebben voor we een volgend konden bestellen), en dat voor 3000Yen (zo'n 20€).

Ik heb er 8 coctails gedronken. Als je de apparte prijzen hiervan zou optellen, zou je aan meer dan 3000Yen uitkomen. En boven deze drank hadden we ook nog een hele hoop eten (we hadden allen nog geen avondeten gegeten, en na de 6 schotels hadden we elk een volle maag, dus het was toch aardig wat), dus voor 3000Yen is het zeker geen slechte deal.

Na er zo'n 2 uur te hebben gezeten (de schotels eten lieten wat op zich wachten), hadden we onze buik vol, en waren we allen wat tipsy.

Vervolgens zijn we naar Manyee's kamer gegaan om het verjaardagsfeest verder te zetten. We hadden namelijk een verjaardags(chocolade-)taart gekocht en deze gingen we daar opeten. Very good was die taart. Manyee had ook kaarsjes gekocht om op de taart te zetten. Da zorgde voor een leuke verjaardagssfeer die kaarsjes :-) Da had ze goe gedaan.

Na het taarteten zijn we wat gaan kaarten. We hebben een koreaans spelletje gespeeld waarvan ik de naam vergeten ben (als ze de naam al gezegd hebben). Omdat ik het een heel leuk spel vind ga ik het hier onder wat proberen uit te leggen. We hebben tot bijna half 4 zitten kaarten. Echt plezant spel vind ik. Het laatste dik uur ofzo, hebben we voor geld gespeeld, wat ik zeer tof vond. Het feit dat ik 370Yen gewonnen heb heeft daar misschien mee te maken :-) Maar ik kaart zowiezo graag voor geld eigenlijk. Niet omdat ik vaak win, want als er een pokeravond is met kameraden thuis verlies ik toch regelmatig, maar gewoon omdat ... Dunno, das plezant :-)

Da heb ik misschien wa overgepakt van Tante Gerda. Elke zomer gaan wij een weekje naar Postel (een camping), en is onze hoofdactiviteit kaarten voor geld. Als mijn tante erbij is, dan is kaarten altijd voor geld. Een van de redenen is veronderstel ik om de spelers tegen te houden van stom, niet nadenkend te spelen. In de beginjaren van deze jaarlijkse traditie was het wel een beetje zielig om mijn broer bezig te zien. Hij was het eerste jaar slechts 12 jaar, en hij verloor niet soms, of regelmatig, maar gewoon altijd :-D En mijn tante die won zowat altijd :-p Geleidelijk aan is mijn broer beter geworden en de laatste jaren zijn we allen zowat aan elkaar gewaagd vind ik :-) (Hoewel het nogaltijd de tante is die uiteindelijk met de grootste winst naar huis gaat, maarkom, Tegen een kaart-veteraan kunne we (nog) niet op he :-)
Ok, ik ben wat aan het afdwalen :-)

De conclusie is dat het een zeer leuk verjaardagsfeestje was ^_^


De Spel (een kaartspel)
Zoals ik hierboven al zei weet ik de naam van het kaartspel niet. Daarom noem ik het hier "De Spel". Hierna kan ik nog "Een Spel" uitleggen, en dan zijn mijn namen voor kaartspellekes op :-p Ok, da was vooral voor Bada, mogelijk de enige die der iets van snapt. Magoe. Bada, late we De Spel spelen als ik trug zen :-D

• Benodigdheden: een spel kaarten (inclusief één joker).
• Voorbereiding: Verdeel de kaarten onder het aantal spelers. Hierbij gaat waarschijnlijk niet elke speler hetzelfde aantal kaarten krijgen (vermits 53 een niet zo deelbaar getal is), zorg daarom gewoon dat de speler die een kaart extra (of minder) krijgt elk spel verschilt.
• Basisuitleg (voor het spel begint):
  De sterkte van de kaarten is als volgt: Van 3 tot aas is in het de gewone volgorde. Een twee is hoger dan een Aas, en de Joker is hoger dan een 2.
  Na elk spel zijn er 4 titels die uitgedeeld worden, nl. koning, onderkoning (njah :-p), armoeizaaier en super armoeizaaier (deze namen kloppen niet helemaal, maar het is iets in die trend (de echte namen ben ik vergeten). Anders gezegd: er is een hoofdwinnaar, een subwinnaar, een hoofdverliezer en een subverliezer). Indien je met 5 of meer spelers speelt, zijn de overblijvende spelers "gewone spelers". Nu ik hier zo over nadenk, ik heb in België een spel dat hier op lijkt gespeeld gehad. Noemde dit niet "koningen" ofzo? Het heeft hier dus wat van weg, maar de regels verschillen wat.
  Voor het spel begint: de speler die het vorige spel de hoofdverliezer was, geeft zijn twee hoogste kaarten aan de hoofdwinnaar, en de hoofdwinnaar geeft twee kaarten die hij slecht vind aan de hoofdverliezer. De subverliezer geeft zijn hoogste kaart aan de subwinnaar, en deze subwinnaart geeft een slechte kaart terug.
  Het is de hoofdverliezer die de eerste kaart(en) legt (Bij het eerste spel is het de speler die koeken 3 vast heeft die begint).
• Het spel (de basisregels):
  Als je eerst bent, leg je: A) één kaart, B) twee kaarten met hetzelfde nummer, C) drie of meer kaarten, ofwel met hetzelfde nummer, ofwel opeenvolgend van dezelfde soort.
  Als je niet eerst bent, leg je: A) als er één kaart ligt, een kaart die hoger is, B) als er twee of meer kaarten met hetzelfde nummer liggen, hetzelfde aantal kaarten met een hoger nummer, C) als er drie of meer opeenvolgende kaarten liggen, hetzelfde aantal opeenvolgende kaarten met een laagste kaart die hoger is dan de laagste kaart van de reeks die er ligt, D) als je niets kan of niets wil (als er een 2 ligt en jij de joker vast hebt kan je namelijk kiezen om deze niet af te leggen en te passen) afleggen, niets en pas je.
  Als een reeks (van opeenvolgende kaarten die de spelers afleggen) beëindigd wordt, is het de speler die deze beëindigd die een nieuwe reeks begint (anders: die opnieuw als eerste een kaart legt). Een reeks wordt beëindigd als er een kaart wordt gelegd waar niemand over kan (of wil).
• Regels:
  Buiten de basisregels die hierboven beschreven zijn, zijn er een hele hoop extra regels die het spel zeer interessant maken.
  A) Als je een 7 aflegt (ook als deze voorkomt in een reeks, vb. opeenvolgende kaarten), mag je een slechte kaart geven aan de volgende speler.
  B) Als je en 8 aflegt, wordt de reeks die bezig is beëindigd (en mag je dus zelf een nieuwe reeks beginnen).
  C) Als je een 10 aflegt (ook als deze voorkomt in een reeks, vb. opeenvolgende kaarten), mag je een slechte kaart weggooien (op de stapel afgerondde reeksen).
  D) Als je een boer aflegt, wordt voor de duratie van de reeks die bezig is, de volgorde van de waarde van de kaarten omgedraaid (een drie wordt maw. het hoogst.
  E) Als je twee negen's aflegt, heeft dit hetzelfde effect als een 8 afleggen, maw. de reeks die bezig is wordt beëindigd. Deze combinatie werkt echter niet in een reeks (Vb. als je drie negen's aflegt, wordt de reeks niet beëindigd).
  F) Een joker kan buiten als kaart sterker dan een 2, ook gebruikt worden als eender welke andere kaart. Als je bijvoorbeeld een scuppen 6 en 8 hebt, kan je deze samen met een joker (die dan een schuppen 7 voorsteld) afleggen. De joker neemt hierboven ook de eigenschappen van de kaart die het voorstelt over. In het hiervoor genoemde voorbeeld zou je bijvoorbeeld, omdat de joker een 7 vervangt, een kaart aan de volgende speler mogen geven.
  G) als je een reeks van 4 of meer aflegt, wordt de volgorde van de waarde van de kaarten voor de rest van de duratie van het spel omgedraaid. Dus ook al wordt de huidige reeks beëindigd, een 3 blijft de hoogste kaart. Indien in deze situatie een boer gelegd wordt, wordt voor de duratie van de huidige reeks terug een 2 (want een joker is wat een speciaal geval) de hoogste kaart.
  H) Je mag als laatste kaart niet de hoogste kaart (nl. een 2 of een 3, afhangend van of de waarde van de kaarten omgedraaid zijn of niet), of en 8 afleggen. Indien je dit perongeluk toch doet, wordt je automatisch de hoofdverliezer (of indien deze door een zelfde voorval al aangeduid is, de subverliezer).
  I) Indien de soort van de kaart die je legt gelijk is aan de soort van de kaart die er ligt, dan mogen er voor de duratie van die reeks enkel nog kaarten van die soort gelegd worden. Vb1. Als er een schuppen 4 ligt, gevolgd door een schuppen 6, dan mogen er vanaf dan enkel schuppen afgelegd worden. Vb2. Indien er een schuppen en harten 4 liggen, gevolgd door een schuppen en harten 6, mogen er vanaf dan enkel schuppen en harten paren afgelegd worden.
  J) Een extra regel boven de vorige is dat als je een kaart legt waarvan de soort gelijk is aan de kaart die er ligt en bovendien in waarde slechts 1 hoger is dan de kaart die er ligt, dan mag als volgende kaart enkel de kaart van de zelfde soort met de volgende waarde afgelegd worden. Vb. Indien er een schuppen 4 ligt, gevolgd door een schuppen 5, dan mag als volgende kaart enkel schuppen 6 afgelegd worden.
• Extra:
  Je kan dit spel ook voor geld spelen. Dit doe je als volgt.
  A) simpele versie: je legt op voorhand een inzet vast die de verliezer aan de winnaar betaald. Mogelijk kan je ook tweede, en kleinere, inzet vastleggen die de subverliezer aan de subwinnaar betaald. Elk spel wordt begonnen door de speler die koeken 3 vast heeft.
  B) tweede versie: De inzet wordt bepaald door de speler die het vorige spel verloren heeft (bijgevolg is er bij het eerste spel geen inzet). Deze bepaald hoeveel de volgende verliezer aan de volgende winnaar moet betalen. Deze kan eveneens beslissen of de subverliezer iets aan de subverliezer moet betalen en zoja hoeveel. Als extratje heeft de verliezer ook de mogelijkheid om van plaats te wisselen met een andere speler. Als er bijvoorbeeld een speler naast hem zit die door toeval telkens veel 7's vastheeft (en hierdoor elk spel extra kaarten krijgt), zou men dit mogenlijk wel willen doen.
  

OK, de uitleg van het spel is niet zo compact geworden als ik gehoopt had (en aardig ingewikkeld) ... Maarja, ook al is er niemand anders die er gebruikt van maakt, nu kan ik dit spel alleszins toch al niet vergeten voor ik terug in België ben ;-)

Greetz, en voor hen die de regels gelezen zouden hebben: やってみて (oftewel: probeer het eens) =)

- Jipo -

Een dagje skiën

Wie:
Ik, William, Alexei (hoe ge't ook schrijft) en Fujimoto-sensei
Wat:
een dagje skiën, beeindigd met een bezoekje aan een onsen
Waar:
euhm ... Ik weet het eigenlijk niet. Ergens waar er sneeuw lag :-D -_-
Wanneer:
04 maart '07

Verslag:

Nu ge hier in Matsumoto zitten, tussen de bergen, zo dicht bij de vele skipistes, dan moet ge toch zeker gaan skiën he. Dit heb ik in de meer meer dan 5 maanden dat ik hier al zit al veel mensen horen zeggen. Ik vond eigenlijk wel dat ze gelijk hadden, maar er kwam nooit van om te gaan skiën. Nu deze dag, is het er dan toch van gekomen, mijn eerste ski-uitstapje in Japan :-)

Fujimoto-sensei kwam ons smorgens met de auto halen, dus het vervoer was geregeld. Na een rit van anderhalf uur (denk ik, ik weet het niet meer juist), waar tijdens er veel gebabbeld is geweest (vooral de sensei die verhalen uit zijn jeugdige jaren vertelde), kwamen we aan. Nu bleek dat Fujimoto-sensei een verblijf had in de buurt van die ski-piste. En geen klein verblijf ook niet, een echt huis eigenlijk. We zijn even binnengeweest om van kleren te wisselen, en het was er echt gezellig binnen. Zo'n huisje zou ik zelf ook heel graag willen, om met een groep mensen gezellig een weekendje weg te trekken ... geweldig :-)

Vermits ik geen ski-gerief heb, veronderstelde ik dat ik dit zou moeten huren. Maar hier kwam Fujimoto-sensei to the rescue. In zijn buitenverblijf had hij een aanzienlijke collectie skies/snowboards en ski/snowboard-kledij. Nadat we ons allen hadden omgekleed, konden we vertrekken.

Ik was de enige die voor skiën had gekozen, de rest ging snowboarden. Snowboarden is dan misschien wel cooler (かっこいい'er), maar skiën leek mij gemakkelijker. Of eerder dan dat het me makkelijker leek, van skien wist ik iets en van snowboarden niet. Voor skiën herinnerde ik mij (van vroeger, ik ben toen ik twaalf was 1 keer op ski-vakantie gegaan) dat als je je skies in een V-vorm zet dat je dan remt, voor snowboarden (ondanks ik ooit een dagje een snowboard cursus gevolgd heb) herinnerde ik me zo niets.

Boven op de piste aangekomen, was het dan zover, ik zou naar beneden moeten. Ik was best wel wat nerveus, want de piste ging stijler naar beneden als ik had gedacht. Uiteindelijk ben ik dan naar beneden gegaan. Maar dit ging niet helemaal zoals ik gepland had. De enige techniek die ik kende was namelijk mijn ski's in een V-vorm houden, en hierbij waren er twee problemen. Ten eerste was mijn skies in deze houding houden toch best aardig moeilijk. En ten tweede, DIT REMDE LANGS GEEN KANTEN! Daar ging ik dan, sneller en sneller naar beneden, een beetje in paniek natuurlijk. In het midden van mijn "afdaling", merkte ik dat als ik meer op mijn skies drukte, ik toch wat leek af te remmen. Dit, samen met het feit dat de piste naar het einde toe afvlakte, heeft mij tot stilstand gebracht. Deze eerste afdaling heeft direct mijn hart sneller doen slaan. En ik zou ook duidelijk wat aan mijn techniek moeten werken (of anders gezegd, moete leren hoe ge fatsoenlijk skied :-p)

Toen ik terug boven was, ben ik eerst wat andere skiërs gaan observeren, om te weten te komen hoe het dan wel moet. Een opmerking hierbij is dat er een pak meer snowboarders waren dan skiërs (naarmate de dag vorderde is dit verschil wel wat geminderd), waar ik wel wat van verschoot. Bij deze observatie merkte ik dat (op een paar kinderen na) al de skiërs in een slalom-vorm naar beneden skieden. Dit ben ik dan ook gaan proberen, en dit werkte.

Qua vallen viel het best goed mee deze dag. Ik ben, vind ik zelf, niet zoveel gevallen. Ik heb wel vooral vrij voorzichtig geskied (ma. ervoor gezorgd dat ik niet te snel ging), waardoor het vallen beperkt kon worden. Een beetje risico's nemen en tegen een hogere snelheid de piste naar beneden zoeven, is toch plezanter zou ke kunnen zeggen, en daar heb je waarschijnlijk gelijk in, maar door mijn onkunde had ik wat schrik om iets te breken en dus heb ik het maar rustig gehouden. Hoe ik het deed vond ik trouwens best leuk, het moest voor mij niet zo snel zijn :-)

De keren dat ik dan toch viel, was als ik toch eens wat sneller probeerde te gaan. Het terug naar rechts draaien lukte me nooit op hogere snelheid. Dan schoven mijn skies overeen, of gebeurde er iets anders, zodat ik met mijn gezicht in de sneeuw viel (bij wijze van spreken, want in het echt is dit nooit gebeurd :-p)

Na een voormiddag geskied te hebben, en het wat onder de knie gekregen te hebben wou Alexei een moeilijkere piste proberen. Ik en William zijn ook meegegaan. Anders als bij de andere pistes, ben ik bij deze afdaling vrij veel op mijn bek gegaan. De piste was een aardig stuk stijler dan degeen waar we tot dan toe op geskied hadden, en mijn slalommende remtechniek (die op de andere piste goed werkte) bleek niet meer zijn job te doen. Daar ging ik dan, sneller en sneller, in een slalommende beweging de piste naar beneden. Het resultaat was een aardige val, waarbij er een ski uitvloog en ikzelf een aantal meter verder tot stilstand kwam. Toen ik dit de derde keer deed, begon mijn scheenbeen aardig pijn te doen van de schok die het telkens kreeg van de ski die lossprong. Bij de vijfde (en laatste) valpartij ging het terug van start gaan niet zoals gepland. Ik deed mn skies terug aan, maar viel wat achteruit, en ik ten zit kwam op mijn skies. Dit bracht de skies echter in beweging en daar ging ik dan, al zittend op mijn skies, de piste naar beneden. Ik met mijn handen in de sneeuw proberen remmen, maar dit ging eigenlijk niet. Na wat in paniek geraakt te zijn ben ik uiteindelijk tot stilstand gekomen.
Deze moeilijke(re) piste zou ik dus duidelijk niet meer doen.

Als afsluiter van het dagje skiën was er een bezoekje aan een onsen daar bij de ski-piste. Het was de eerste keer dat ik naar een onsen ben geweest eigenlijk. Best leuk zo'n onsen moet ik zeggen :-D Je eerst al op een klein krukje zittend wassen, wat ik omdat het anders is best leuk vond eigenlijk. En dan het hete water in gaan om er lekker te relaxen. Een opmerking van een nadeel aan die onsen (en mogelijk alle onsens) is dat het water heel warm is en dat ik daardoor eigenlijk begon te zweten. Ik heb me dan wel gewassen voor het hete water in te gaan, maar toen ik eruitstapte, was ik direct terug bezweet, zodat de "jezelf reinigen" functie van de onsen een beetje teniet gedaan werd. Maargoed, qua relaxen zit je wel goed :-D

En voila, zo zat het dagje skiën erop. En Jipo zag dat het goed was :-)

Foto's:

Het "huisje" van Fujimoto-sensei

Alexei, ik en William, bovenaan de piste (of hoe het
ook noemt) die we het meest hebben afgedaald.

Fujimoto-sensei, Alexei en ik, smiddags

in het restaurant bij de ski-piste.

Alexei en ik bovenop de moeilijke(re) piste.

William, zelfde plaats.

De piste in de verte was de moeilijke(re) piste waar ik het over had.

Getrokken bovenaan de piste die we meestal namen, de omgeving daar.

Getrokken bovenaan de moeilijkere piste, de omgeving daar.

Matsumoto sightseeing (3)

03 februari '07, tijd voor een derde Matsumoto sightseeing.

Hina Matsuri

Deze dag wordt er in Japan hina-matsuri ("Poppen Festival") gevierd. Het hina-matsuri is een jaarlijkse gebeurtenis (telkens op 3 maart), waarbij een dochter een gezond, energiek volwassen worden toegewenst wordt. Belangrijk bij dit feest, is een poppenset die je voor je dochter in je eigen huis tentoon stelt. Deze poppen worden opgesteld op een trapvorm met een rood doek op, en stellen de keizer, keizerin, muziekanten en andere aanwezigen van het keizerlijk hof tijdens de Heian periode voor. Allen zijn ze gekleed in de traditionele hofkledij van die periode.

Een voorbeeld van een dergelijke poppenset.

Idem.

馬場家住宅

Nu we in Japan zijn, wouden ik en Manyee, wel eens zo'n poppenset in het echt zien. Na wat zoeken, bleken er in de 馬場家住宅 (babakejuutaku, "horse riding ground residence") in Matsumoto een deel van deze poppensetten tentoongesteld te zijn. Deze zijn we gaan bekijken.

De 馬場家住宅 is een prive residentie uit de Edo periode. Als representatief voorbeeld van een prive woning in het noord-wetelijk deel van de Nagano prefectuur in de late Edo periode, werd het in 1996 aangeduid als belangrijke nationale schat. [Wikipedia]

Omdat de residentie een aardig stuk van de kaikan verwijderd ligt, zijn we er met de bus naartoe gegaan. Het was weer even geleden dat ik nog eens een bus genomen had, ook nog wel eens leuk :-)

De residentie zelf vond ik heel schoon. Zo traditionele Japanse bouwkunst is iets waar ik graag naar kijk. Al door de residentie wandelend dacht ik regelmatig "hier zou ik wel eens een paar weken willen verblijven". Ik vond het een ideale plaats om een rustige relax vakantie door te brengen. In enkele van de kamers had je namelijk een heel mooi uitzicht op de tuin rond het hoofdgebouw. Qua goed en peaceful wonen wisten de Japanners vroeger zeker wel wat ze aan het doen waren.

De poppensetten dan, waar we eigenlijk voor gekomen waren, die waren wel schoon om eens gezien te hebben, maar zoveel deed het me eigenlijk niet. Ik was veel meer in de ban van het huis en de tuin errond :-)

Een zicht op de tuin vanuit een van de kamers in het hoofdgebouw.
Geweldig toch, niet?

Idem.

Een beschilderde schuifdoor in het hoofdgebouw.

Zo'n dinge vind ik geweldig :-)

Manyee en ik voor het hoofdgebouw van de residentie.

Idem.

Bijna idem.

lunch

Door het kleine aantal bussen dat er stopte bij die residentie, moesten we zo'n twee en half uur in de residentie zien te spenderen. Maar zoveel was er eigenlijk niet te zien, en na een klein uur waren we al klaar.

We hebben ons dus buiten neergezet en de lunch die we op voorhand gekocht hadden genuttigd. Het waren onigiri-rollen (zalm+mayonaise). Gesukkeld da we hebben om die open te krijgen :-D Zoals het bij een driehoekige onigiri ook het geval is, was het op een speciale manier ingepakt, zodat de nori errond, de rijst niet raakt (zodat deze krokant/droog blijft I presume).

Toen we daar naast de weg zaten, met een uitzicht op velden en bergen, kwam er een oude kerel naar ons toegewandeld. Hij wou met ons praten, en begon zoals al dit soort mensen met de vraag van welk land we waren. Ik en Manyee waren echter niet echt in de mood om te praten met hem. Enkele redenen: 1) Ik was aan het eten, 2) ik verstond hem niet zo goed , en 3) ikzelf ben eignelijk meestal niet in de mood om met dit soort onbekende mensen te praten. Het mag dan wel een heel goede manier zijn om nieuwe Japanners te leren kennen en je Japans te oefenen, door telkens weer die zelfde vragen (van waar ben je? welke taal spreken ze in belgie? chocolade, niet waar? wat is er nog bekend in belgië? ...) gesteld te krijgen hoeft het voor mij niet.

Toen we na gegeten te hebben nog steeds bijna een uur tijd hadden voor de bus kwam, zijn we tevoet terug beginnen wandelen. Het was heel goed weer die dag, zodat het heel aangenaam was om te wandelen, en bovendien konden we op deze manier een paar bushaltes verder opstappen en onszelf de busrit wat goedkoper maken :-)

shoppen

Eerst waren we van plan om na de poppen te hebben bezichtigd, naar een ukiyo-e museum (ook ergens in Matsumoto) te gaan. Maar door de weinige bussen die er naar de 馬場家住宅 reden, waren we later als verwacht terug in Matsumoto en vonden we het te laat om nog naar het ukiyo-e museum te gaan. We zijn dan wat gaan shoppen :-)

時計博物館

Na het shoppen hadden we nog steeds tijd over en besloten we naar het uurwerken museum in Matsumoto te gaan. Dit was zowiezo een van de dingen waar we nog naartoe wouden gaan ooit.

De 時計博物館 (tokei hakubutsukan, uurwerk museum) is een vrij recent (in 2002) geopend, aan het Matsumoto stedelijk museum geaffilieerd museum. Zoals uit de naam van het museum al duidelijk is, worden er uurwerken en klokken tentoongesteld. De collectie van het museum bestaat uit zo'n 400 uurwerken, gaande van zakhorloges tot grote staande klokken. Van deze collectie worden er zo'n 110 stuks permanent tentoongesteld. Het meest opvallende uurwerk van het museum is het 11m grote uurwerk met een slinger van 5,6m dat in de voorgevel van het gebouw is verwerkt. [Wikipedia] Hoewel ik de collectie die tentoongesteld wordt wat klein vond, waren er best interessante uurwerken bij. Zo hadden sommige uurwerken een heel aparte vorm en werden andere aangedreven door een heel ongewoon mechanisme.

De reuze klok in het gebouw verwerkt.

dessert

Als afsluiter van deze Matsumoto sightseeing zijn we een ijs gaan eten in een van de restaurants in de JUSCO departmentstore (of wat het ook moge zijn). We waren er reeds een keer geweest, toen we pas in Matsumoto aangekomen waren en hadden er toen een heerlijke ijs gegeten. Dit wouden we nog een keer doen.

De keuzes waren deze keer ander, maar zeker niet slechter. Ik ging voor banaan-chocolade cake-ijs. En als je je zou afvragen "cake-ijs"? Wel, de foto hieronder verklaart zichzelf :-) Zoals altijd was het een ijs die bestond uit een hele hoop lagen, waaronder: chocoladesaus, cornflakes, slagroom, ijs (natuurlijk :-)). De cornflakes leken me wat raar, maar smaakten heel goed in het geheel.

Als speciaal dessert (ofzo) was er (tijdelijk?) trouwens ook een MEGA-IJS te krijgen. Een beker van 50cm hoog, gevuld met ijs, slagroom, saus, en een hele hoop andere dingen. Het zag er heerlijk uit. Maar als je die ijs op je eentje op zou eten ... echt veel bewegen moet je dan niet direct doen volgens mij :-D

Links, mijn ijs met een chocolade-cake er bovenop :-)
Rechts, Manyee's aardbeie ijs.

De reuze-ijs van 50cm in het uitstalraam.

Het was weer een goed gevulde en leuke dag :-)

Greetz,
Jipo

Matsumoto sightseeing (2)

Bonjour.

Op 25 februari ben ik voor de tweede keer op Matsumoto sightseeing geweest. Deze keer zou ik een paar verder gelegen plaatsen bezoeken. Maar vermits ik toch tijd genoeg had en het die dag goed weer was, was dat geen probleem.

Als eerste ben ik naar de 松本民芸館 (Matsumoto mingeikan, Matsumoto folk arts museum (ongeveer)) geweest. Dit is een museum van zoals de naam zelf zegt "folk art", van dingen gebruikt door gewone mensen. Enkele van de dingen die er te zien zijn, zijn: potten (groot en klein), borden, opbergdoosjes (voor wat kon ik niet lezen), kammen, scharen, messen, poppen, kasten, enz. Hoewel er wel interessante dingen te zien zijn, dingen waardoor je een beeld krijgt van hoe het leven van de gewone mens in Japan er vroeger (de Edo periode, het vooroorlogse Japan, ...) uitzag, vond ik er eigenlijk niet zoveel aan. Het was niet iets dat mij "oooh" (ofzo) doet zeggen. Ik werd eigenlijk meer geraakt (of iets in die richting), door het huis zelf (vb. de tatamimatten, de houten balken die erin gebruikt zijn, ... dan wat er tentoongesteld was. Maargoed, ieder zijn ding he :-)
[Btw: de weg naar deze 松本民芸館 was wat langer als ik dacht, het plan op de site van Matsumoto was niet echt op schaal zo bleek.]

Het volgend item om het schema was de 松本市立考古博物館　(Matsumoto shiritsu koukohaku hakubutsukan). Dit is een museum, gewijd aan (overblijfselen van) gebouwen uit de Jomon en Kofun periodes. Buiten deze gebouwen zijn er ook artifacten tentoongesteld, gevonden bij opgravingen in die buurt.
Dan om verder te gaan moet ik zeggen dat ik deze informatie van het internet heb, en niet weet omdat ik er geweest ben. Want hoewel ik van plan was om er naartoe te gaan, is het mij niet gelukt. Ik had de weg goed opgezocht, en deze was eigenlijk niet zo moeilijk. Het plan dat ik gebruikt had, was echter niet op schaal heb ik onderweg gemerkt. Het enige wat ik moest doen was een lange weg volgen en dan zou ik het uiteindelijk wel tegenkomen (ongeveer). Een eerste probleem was dat die weg bijna de hele tijd bergop ging. En een tweede probleem was dat ik er maar niet geraakte. Na mij na een half uur bergop fietsen aardig in het zweet gewerkt te hebben, heb ik het opgegeven en ben ik teruggekeerd. Ik was eigenlijk stikop en zou zowiezo niet veel verder gekund hebben.
De terugweg was best wel leuk, tegen een aardige snelheid het hele stuk terug bergaf ... nice :-) De wind deed mijn ogen hierbij aardig tranen, waardoor het wel een beetje abunai was, maarja, pech :-)
Na een heel stuk terug te zijn gereden kwam ik een bord tegen dat mij intrigeerde. Ik zag namelijk een pijl naar een dierenkerkhof. Ik heb nog nooit een dierenkerkhof gezien, dus daar wou ik wel eens naartoe. (vermits ik niet bij de 松本市立考古博物館 ben geraakt). Maar ook dat mocht niet wezen. De weg die ik moest nemen om bij dat kerkhof uit te komen ging nog stijler omhoog dan de weg naar de 松本市立考古博物館 -_- Dus na een 5 minuutjes ofzo, heb ik ook dat idee opgegeven.

De hele weg terug naar huis, en op de kaikan rusten is het geworden :-)

Foto's:

Op weg naar de kaikan had ik dit zicht op de besneeuwde
bergen rond Matsumoto. Het zat er echt heel schoon uit.
Spijtig genoeg geeft deze foto dat zo slecht weer.

De buitenkant van de 松本民芸館.

Weetjes (8)

• In Korea zijt ge als ge geboren wordt 1 jaar ipv 0. Bij gevolg word je bij je op je eerste verjaardag direct 2 jaar ipv 1.
• Hoeveel te meer honger ik heb, hoeveel te minder goe ik zie. (very strange)
• beef-stew is kei lekker!
• 若者言葉 (jeugd-taalgebruik (?)) is cool :-D (vb. キモかわいい, wat betekent: 気持ち悪いけれどかわいい。 Geweldig toch :-D)
• Hier in de kaikan (op mijn kamer) heb ik nbeke het Postel-gevoel. (de smalle keuken, stemmen in de kamer naast mij (door de dunne muren), de kleinheid van de badkamer, ...) I love it ^_^