De eerste week na de kerstvakantie (denk ik) werd mij meegedeeld dat er eind (de 26ste) januari een nieuwjaarsfeest zou zijn in het Buena Vista hotel en da er 30 buitenlandse studenten gratis naartoe mochten gaan. Nu ik in Japan zit en der de kans voor heb, moet ik naar zoveel mogelijk van deze dingen gaan dacht ik en dus heb ik mij ingeschreven :-)
Het begon om 17:30. Ik kom er aan en merk da'k mn portemonee nie bij heb (op zich nie zo erg, omda't toch gratis was :-p makom, toch ambetant om geen identificatie of geld bij te hebben). Vervolgens kom ik tot de spijtige conclusie dat ik geen idee meer had wat er te doen was. Het enige dat ik nog wist was "feestje". Maar op zo'n fancy bedoening kan ik moeilijk vragen van "Ik kom voor het feestje, waar moet ik zijn?". Gelukkig kwam ik er een paar Chinede mede-buitenlandse studenten tegen waarmee ik binnen ben gegaan.
Binnen gekomen heb ik een naamkaartje gekregen en kon ik naar binnen. Een zaal vol stoelen, halfvol met mensen, vanvoor een tafel met een hoop trofee's op, een speech-plaats, en een reuze ikebana stuk.
Zoals de vorige van dit soort dingen waar ik al naartoe ben geweest, begon het met een hele hoop mensen die voorgesteld werden en een speech deden.
Nadat dit gedaan was veranderden we van locatie en gingen we naar de grote zaal waar het eten bij de speech-contest vorige keer ook door ging. Deze Ipv recht te moeten staan zoals vorige keer, was het nu heel anders. Er waren een tien-tal ronde tafels verspreid in de zaal waar we konden gaan zitten. Er waren ook twee podia waar iets zou gebeuren.
Het gaan zitten was geen simpele bedoening. Sommige mensen zeiden "ga maar ergens zitten", en als we dan wouden gaan zitten kwam iemand anders ons melden dat we niet mochten omdat het een speciale tafel was. Uiteindelijk (na het toevoegen van een extra tafel) is het gaan zitten toch gelukt.
Op elke stoel stond een zak met inhoud. Blijkbaar kreeg iedereen op deze manier een cadeau. De inhoud was een portie rijst met rode bonen (en mogelijk nog andere ingrediënten). Vermits ik geen fan ben van rode bonen heb ik deze geschonken aan iem die er wel iets mee kon doen. Verder zaten er twee (best leuke) dozen met individueel verpakte thee zakjes in in.
De show ging er verder met een voorstelling van enkele vijfde en zesde studiejaar meisjes die de theeceremonie voordeden. die meisjes waren bezig de traditionele cultuur van Japan aangeleerd te krijgen en deze zo in stand te houden. Best cool om te zien.
Vervolgens was er een Shamisen voorstelling (door een man en een vrouw). Nog steeds hoor ik graag Shamisen muziek graag. Waarschijnlijk is der een speciale benaming voor het soort muziek waarbij op een Shamisen gespeeld wordt en er terwijl op een speciale manier gezongen wordt, maar deze benaming ken ik nie.
Na deze voorstelling begon het eten. Een voor een werden verschillende schotels naar de tafels gebracht, waar we naar gelieven (believen?) mochten van nemen. De Japanners aan onze tafel hadden verdacht weinig interesse voor het eten, ze waren vooral bezig met elke persoon in de zaal drinken proberen in te schenken (en in dit proces zelf ook een aardige hoeveelheid binnen te lijken te werken).
Na al het eten en drinken, was er (wat precies de gewoonte lijkt te zijn bij dit soort Japanse feestjes) bingo. Er was een tafel met een pak zakjes en pakjes op, zodat zeker de helft van de personen in de zaal iets zou krijgen. Lekker spannend, zo bingo spelen :-D De prijs die ik gewonne had waren een verpakking van de papiere doekjes die bij de thee-ceremonie gebruikt worden. Echt veel kan ik er nie mee doen, ma kvind't wel tof om te hebben :-) Vreemd aan de bingo was da de mensen die op't eind wonnen veel beter prijzen leken te krijgen als de personen die eerst wonnen. Daniel (een amerikaan) had vrij vroeg bingo en won een ikebana-vaasje in de vorm van een everzwijn (het dier van dit jaar), hij kon er nie veel mee doen. In't midden ergens won ik en ik kreeg die papiere doekjes. Dan de mensen die op't eind wonnen echter, die kregen om te beginnen een bedrukt doekje (wa ik een tof cadeau vind, om vb. tege de muur te hangen), vervolgens ook nog een mini-cd met shamisen-muziek, EN dan ook nog een gsm-strap (of hoe ge't ook noemt) in de vorm van een everzwijn. Ten eerste kregen ze drie cadeau's ipv eentje, en ten tweede vind ik het alledrie zeker evengoede cadeau's als mijn papiere doekjes. "Vreemd", vonden ik en Daniel :-)
Na de bingo liep de avond richting einde. Er werd nog wa gebabbeld en gedronken, en dan kwam men af met nog een spel (waar stuff mee gewonnen/gekregen kon worden). Al de mensen in de zaal moesten in een grote cirkel gaan staan en iedereen kreeg een cadeau in zn handen. De meeste van deze pakjes waren hetzelfde, maar sommige mensen kregen een ander (duurder) pakje. Iedereen samen zongen we dan een liedje (allez, vooral de Japanners eigenlijk, want ik kende't nie) en op de maat van da liedje gaven we de pakjes door. Toen het liedje twee keer gezongen was, was het gedaan en het pakje da ge ten vast had, da was voor u. Ik had een van de gewone pakjes vast, er zat een sake-kopje in (waar ik content mee zen :-)).
Een hele hoop pakjes waren er uitgedeeld, geld was duidelijk geen probleem. Sato-sensei kwam mij op't eind vertellen da het voor de gewone gasten (de Japanners) nie gratis was, maar 5000-7000Yen (ca. 37-47€) kon gekost hebben voor er te zijn. Wat is het toch leuk om een buitenlandse student te zijn in Japan, gratis dure feestjes mee kunnen maken enzo :-)
Foto's:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten