Oudjaar in Tokyo (31 dec)

Oorspronkelijk waren we van plan oudejaarsavond bij de Meiji jingu door te brengen. Maar omdat Adachi ons dat afraadde (met als doorslaggevend punt dat er geen metro of trein meer zou rijden snachts) hebben we besloten oudjaar in Asakusa te vieren. Voor de dag zelf hebben we op na lang niet te weten wat doen besloten nog eens naar Odaiba te gaan. Deze keer zouden we langer in het winkelcentrum kunnen rondlopen =)

a) Odaiba
In Odaiba hebben we twee dingen gedaan. We zijn de Fuji Terebi building gaan bezoeken en in Aqua City (het shopping center) gaan winkelen.

Fuji TV
Het gebouw in Odaiba is hoofdkantoor van Fuji TV. Het heeft een unieke architectuur. Er was er vanalles te doen die dag. Mogelijk is er altijd iets gelijkaardigs te doen, weet ik niet, maar het was er in ieder geval levendig. Het is mogelijk een rondleiding (allez, je wordt niet echt rondgeleid, maar er is een weg die je zelf kan volgen) door het gebouw te kopen. Dit hebben we ook gedaan.

De rondleiding begon met een soort hologram-show, best wel nifty. Verder hing er in de gangen allerlei in formatie, foto's, posters, gesigneerde dingen, enz. op waar je naar kon kijken. Ook kon je op een paar plaatsen even de opnamestudio's zelf binnenkijken, zalen waar live-opname's plaatsvinden. Toen wij er voorbijkwamen was er spijtig genoeg geen live-opname, enkel de voorbereiding ervan. Wat verder stonden er (in het klein) nagebouwde sets van bekende Tv-programma's. Je kon hierbij op de stoel gaan zitten van je favoriete presentator en er een foto van nemen. Best leuk =)

Aqua City
Na het bij Fuji TV zowat gezien te hebben zijn we doorgegaan naar Aqua City. Hier zijn ik en william, en Manyee onze eigen weg gegaan, Manyee naar vrouwenklerenwinkels en ik en William naar mannenklerenwinkels.

Na een paar uurkes winkelen was het tijd om te eten. William en Manyee zijn soba gaan eten, en ik (niet echt een soba-lover) ben in de Yoshinoya in het gebouw gyudon gaan eten.

Na gegeten te hebben zijn we terug naar Asakusa gekeerd om er wat uit te rusten voor ons tempelbezoek.

Het Fuji TV gebouw. [Wikipedia]

Bij het Fuji TV gebouw. Ik vond het schoon.

Ik, William en Manyee bij een van de witte kerstbomen.

Een enorme kerstboom bij het Fuji TV gebouw.

William, Manyee en ik opweg naar verdiep 7
van het Fuji TV gebouw.

Aangekomen op verdiep 7 zagen we dit.

Het hologram-ding.

Een zicht op de Rainbow Bridge vanuit
de bol van het Fuji TV gebouw.

Manyee, William en ik in de hierboven vermeldde bol.

Een van de (nagemaakte) tv-sets.

Idem.

Idem.

Idem.

William en Manyee. Gedaan met winkelen,

tijd om terug naar Asakusa te gaan.

Manyee en ik (beide niet op ons best).

b) Asakusa
Na wat in mijn bed gelegen te hebben (ik voelde me wat ziekjes) zijn we om iets voor 23:00 vertrokken naar de Tempel om het Japanse oudjaar/nieuwjaar gebeuren mee te maken.

Er stond al een hele menigte in nakamachi en voor de kaminarimon verzameld. We kwamen eigenlijk juist op tijd aan, want om 23:00 begon de politie (jaja, er was politie en een aardige hoeveelheid ook) de mensen in een rij te vormen. We stonden toen aan de kaminarimon en lazen een bord dat ons vertelde dat er nog 350m te gaan was. 350m mensen voor ons en achter ons ook een hele hoop (mogelijk nog eens zoveel).

Het ging in schokken vooruit, maar wanneer het vooruit ging, ging het wel goed vooruit. Dit was dus de Japanse jaarlijkse gewoonte, samen met een hele menigte aanschuiven bij een tempel om er als een van de eerste in het nieuwe jaar te kunnen bidden. Na 1h20 was het zover, waren we bij de tempel aangekomen.

Het was een merkwaardig zicht, er werd super met geld gesmeten daar. Normaal sta je bij een tempel voor de geldbak (of hoe het ook noemt) voor je er geld in smijt, maar bij nieuwjaar hadden ze daar blijkbaar geen geduld voor. Van 5 of meer meter afstand werden hele hopen geld over de hoofden van de mensen ervoor gesmeten, in de richting van de geldbak. Het kan niet anders dan dat dat geld soms iemand tegen het hoofd raakt.

Gedurende dit hele gebeuren bleef de politie in megafoons allerlei dingen roepen om de mensen rustig te houden. Soms ook grappige dingen (zoals "ook al ben je niet gehaast, je gebeden zullen toch aanhoord worden" (ofzo)), die ik over het algemeen niet verstond.

Mijn mening over het hele gebeuren is dat het best goed vooruit ging. En het iets is dat je zeker meegemaakt moet hebben.

Na je gebed gedaan te hebben kwam je uit bij een hele hoop standjes waar eten en drank te krijgen viel. Er was soba, ramen, yakisoba, gebakke worsten, okonomiyaki, enz. Voor ieder wat wils. Voor mij was het een portie yakisoba.

Deze kraampjes en het volk gaven me echt een kerstmarkt-gevoel. Gezellig.

Om iets voor 1 ben ik voor de rest terug naar de hostel gekeerd, omdat ik mij nog altijd ziek voelde en op tijd wou gaan slapen om de laatste dag in Tokyo minder ziek door te brengen.

Goed ingepakt om verdere ziekte te vermijden.

De menigte (midden) en de politie(wagen) (rechts) bij de Kaminarimon.