Bezoek bij een Japanner thuis

Voor het vak "Projectwerk" (教室が活動, kyoushitsugai katsudou) was er deze week een bezoek bij een Japanner thuis (日本のお宅訪問, nihon no otaku houmon). We zouden er een traditioneel Japanse maaltijd eten, met elkaar praten, enkelen onder ons zouden een kimono dragen en we zouden dan vragen stellen over kimono's.

Als verslag van deze uitstap ga ik het houden bij een bespreking van de foto's die ik getrokken heb.
Fotos:

Ik zat in een van deze auto's en toen hij stilstond dacht ik eerst "hij had zich beter in een keer tegoei gezet" en vervolgens "hoe, hij gaat hier gewoon blijven staan ofwa?". Een parkeerplaats waar volgens mij gemakkelijk 4 (mogelijk zelfs 5) auto's kunnen staan hier door de geweldige parkeerkunsten van onze chauffeurs door 3 auto's volledig ingenomen. Ongelofelijk. Maja.


De voorkant van't huis. Heel schoon van buiten en ook'n leuk stukje tuin ervoor. Grappig aan de tuin waren de rieten "hoedjes" die sommige planten in de tuin hadden. Eerst dacht ik dat het misschien tegen de kou ofzo was (weet ik veel). Bleek dat het was om de tuin wat op te fleuren. In de winter verliezen planten namelijk hun bladen/bloemen en om de op deze manier "lege" tuin wat op te vullen, op te fleuren zetten ze deze "hoedjes" op'n deel van de planten in de tuin. Interesting :-)

Een foto bij het binnenkomen van het huis.

Een beeld van de kamer waar we zaten/aten. Erg formeel, feestelijk zag het er uit, vond ik. Maar hoe dan ook heel schoon :-)

Spijtig dat de foto een beke wazig is. Maar daarbuiten vin'k em wel goe :-)

Omdat het mij in Kyoto (zie oktober-blog) nie gelukt was om elke gang van de maaltijd te fotograferen (kwas't redelijk vergete), was ik van plan het deze keer te doen. In het begin is dit gelukt, maar na een tijd ben ik het weerom vergeten. Maarja, hierdus fotos van een deel van de "schotels" die voorgeschoteld kregen :-)

Het voorgerecht: een glas sake met wat appetizer-achtige dingen. Het mandje was tempura dacht ik van anderen gehoord te hebben. Da was nog best eetbaar (allez, sommige ervan toch). Het klein potje met wit en geel spul in waren visseneieren dacht ik. Da was nie echt iet voor mij. Dan het derde bordje ... ik weet eignelijk nie goed wat't was. Een aantal soorten groenten dacht ik. Deze waren eetbaar, maar lekker is veel gezegd. De sake was wel lekker :-)
Vervolgens was er en soepje. Eigenlijk was het best een triestig soepje, maar als Japanners het traditioneel zo doen, dan is het zo :-) Op de foto ziede zelf da der nie echt veel in die soep dreef. Qua smaak was het uiteindelijk best lekker, maar ik blijf erbij dat het er maar triestig uitzag.
Dan als volgende kwam er een schotel met vooral vis-dingen op. Tot mijn groot jolijt (NIET) waren er weer van die gele viseieren bij. Deze heb ik subtiel in het potje bij de anderen overgeschept zodat ze almaal samen verwijderd konden worden. Het witte spul linksonder waren minivisjes (of iets dergelijks). Hoewel het voedsel is dat mijn oog nie zo echt pleziert, viel de smaak goed mee. Het groene spul was ... een of andere groenten, lekker zou'k't nu nie noemen, maar best eetbaar. Dan als laatste het roze-achtige spul op de groenten, da was krab volgens sommigen. Deze stond mij ook nie zo echt aan.
[hierna heb ik er een aantal gemist. vis met een sausje, rijst met miso-soep, en mogelijk nog iets dat ik niet meer weet].
Om af te sluiten was er een nagerecht. Het was fruit, zo bleek. Ik was blij, eindelijk iets dat ik lekker zou vinden :-D Het waren twee stukken appel en een of ander exotisch fruit dat ik nog nooit gezien heb. Het gele spul smaakte interessant en zeker nie slecht. Wel beke slijmerig, makom :-) Dan de appels. Deze waren spijtig genoeg bedekt met een vreemd smaakje dat mij nie aanstond. Het was een smaak die ik in de dingen ervoor nog was tegengekomen. Bij elke beet smaakte de appel dus eerst niet zo goed, maar niet veel later ging de echte appelsmaak overheersen en was het goed. Mijn gedacht doen: "ze slagen er in om een lekkere appel te verknoeien, hoe doen ze't toch" (ongeveer).
Mja, conclusie, traditioneel Japans eten is echt niks voor mij.

Zitten met mn benen gekruisd of onder mij is niks voor mij, mn benen gan na'n tijd altijd pijn doen. Toen ik op mn keer mn benen nog eens aan het strekken was vroeg de gastvrouw of het wel ging (ofzo). Zonder dat ik er veel op kon zeggen kwam ze af met een kussentje/verhoogje om onder mijn achterwerk te steken zodat ik wat hoger zat. Maar zoals ge op de foto kunt zien zijn mijn benen in deze positie nogaltijd vrij geplooid zoda't eigenlijk niks holp. In deze positie zat ik ook een deel hoger waardoor ik het ambetant vond om te eten, zodat het eigenlijk nog slechter was als ervoor.

En dan hier, Sato-sensei. Opeens zag ik hem zo op de grond zitten en daar Moest ik gewoon een foto van :-D

Ik en een meisje van de A-klas. Ben ik haar naam toch nie vergete zeker -_- Ik zit btw in de B-klas :-)

Ik en Daniel van de A-klas. Toffe kerel (hem'k denk'k al gezegd), altijd amuzere met hem :-) De volgende twee foto zoud ge eignelijk snel na elkaar afwisselend moeten zien. Toen na ze getrokke waren hemme we da daar gedaan en da was gewoon hilarisch :-D


Wim, een van de twee mensen die deze dag een kimono zou dragen, en de rest van de belgen.

Dan de tweede foto ... njah :-p

De aanwezigheid van twee mensen in kimono zorgde voor veeel foto-getrek. Het was een levendige bedoening toen :-)

Kimono's en wasknijpers? Vreemd om te zien. Maar als die kimono-flappen in de weghangen, dan moet da opgelost worden è :-)

De twee kimono-mensen (Emi en Wim) en de kimono-sensei (Uehara-sensei).

Ik en Emi.
Wel vind ik het feit dat de "trekker" ipv ons helemaal op de foto te krijgen, een heel stuk plafond erbijpakt (net zoals de fotos van de 5 belgen). Zelf zen ik ook nie goe in foto's trekke, ma ik trek tenminste de hele persoon. ma soit :-)

Normaal is iets anders :-p Maar plezant is het wel :-D

En dat weren de foto's dan. Bij nader inzien is het wel een redelijk negatief blogbericht geworden eignelijk. Het was hoedan ook echter wel plezant het bezoek :-) kHeb mij geamuzeerd ^_^

-Jipo-