Zondag 3 december '06 was er voor het vak "Traditionele Japanse cultuur" een kenshuu ryokou (研修旅行, een "study and training"-reis) naar een katana-smid, Kozaemon Miyairi (宮入小左衛門), in Sakaki (坂城) Nagano. Het was een van de beste van Japan. Hij bezit een of erkenning die slechts 16 Japanners hebben. Zijn vader, Yukihira Miyairi (故宮入行平), was ook een heel bekende (nog bekender als hem) katana-smid.
Die week dinsdag kwam de leerkracht in de les af met deze studiereis. Er waren hierbij wel een paar dingen die ik raar vond. Ten eerste was het op een zondag, normaal een (school-)vrije dag. Ten tweede zou de studiereis bijna 3000YEN (ca. 20€) kosten. Ten derde heeft hij het ons minder dan een week op voorhand gemeld. ... Hoedanook, (nantonaku) ik vond hier iets mee schelen.
Het was heel interessant vond ik om een katana-smid aan het werk te zien. Hij heeft ons wat uitgelegd over de manier om een katana te maken. Na deze uitleg heeft hij een van de fasen voorgedaan, namelijk hoe twee blokken ijzer tot 1 geheel gesmolten en geslagen worden. Ik vond het cool om het ijzer fel geel te zien gloeien en hoedat ze vrij makkelijk (zo leek het alleszins) tegen elkaar smolten. De werkplaats was lekker warm (door de winterkleren die ik aanhad een beetje te warm) door het vuur om het ijzer te verhitten. Het "vuur" was een kuil gevuld met houtskool (zo leek het) en verbonden met een pomp om er lucht door te blazen. Onderaan het "vuur" was het heel fel geel gloeiend. Nice :-)
Na het bezoek aan de smid gingen we verder naar een klein museum (drie kamers van ca. 6mx8m ongeveer) ter ere van ik denk Yukihira Miyairi. Er waren een heel deel zwaarden die hij gemaakt heeft, en certificaten, prijzen, enz. die hij ontvangen heeft tentoongesteld. Hoewel het wel schoon was om eens te zien, vond ik het de 400YEN inkom niet waard.
Als laatste gingen we naar een traditioneel Japans huis (ik dacht toch dat de leerkracht zei dat het dat was). In de verschillende tatami-kamers met papieren schuifdeuren was er een hele hoop informatie over weet ik veel wat te vinden in het Japans. Vermits het Japans wat veel en wat moeilijk was (om het zacht uit te drukken) heb ik vooral van het huis zelf genoten en van een groot scherm met daarop geschilderd, een indrukwekkende weergave van wat een gevecht tussen samurai leek. Japanse schilderkunst lijkt mij dus best wel te plezieren. Net zoals Boeddhistische beeldhouwkunst. eignelijk de dingen die ik vorig jaar tijdens het vak Oost-Aziatische Kunst gezien heb :-)
Deze dag was het een van de eerste keren dat ik met een trein heb gereden in Japan. Vergeleken met de treinen in België had deze trein veel minder zitplaatsen.
Qua amuzement liet deze studiereis zeker niet te wensen over. Met de kleine groep ryuugakusei die we waren hebben we ons heel goed geamuzeerd, heel de studiereis door.
- Jipo -
Foto's:
Een kevin in een trein.
De trein vanbinnen. tIs nie da der geen zitplaatsen zijn, ma toch minder als in Belgische treinen.
Bij aankomst was dit de berg die ik zag. Ik vond de onbegroeide rots die er in het midden uitsteekt heel schoon (vandaar de foto).
Het stationsgebouw. tWas een klein stationnetje zoals er in België ook zijn. In dit station was er geen automatische ticket-controle-machien dewelke ik tot dan toe gewoon was, maar moest je je ticket afgeven aan een werknemer van het station. Indien deze er niet zou zijn (bv. als het laat is ofzo), dan was er een soort brieven bus waar je je ticket in kon deponeren. Eerste keer dat ik dit meegemaakt heb :-)
De tuin rond de werkplaats (en het huis) van de katana-smid.
De (tijdelijke?) werkplaats van de smid.
Een machien om het gloeiend ijzer plat(ter) te slaan. Naast het met de hand te doen, gebruikt hij ook dit machien.
Het gloeiende "vuur".
Het traditionele Japanse huis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten